Marokko deel 2: De stem van de Woestijn

‘Zoek maar een plek om even stil te kunnen worden, om echt even te ZIJN’, zegt Khalid tegen mij en m’n zusje Anoek. We zijn in de Zagora woestijn, zo’n 500 km vanaf Marrakech. Tijdens onze reis per 4WD naar deze bijzondere plek in de Sahara hebben we honderduit gekletst, gelachen en ons verwonderd over alles wat we onderweg zijn tegengekomen. Ik loop wat onwennig op mijn blote voeten de uitgestrekte woestijn in. Iedere stap die ik verder bij ons tentenkamp vandaan zet voel ik mijn voetzolen heter worden. Ik klauter zandduinen op en ren aan de andere kant naar beneden op zoek naar een fijn plekje om de komende twee uur (!) te zitten.

Nergens ook maar een streepje schaduw te bekennen, dus ik plof willekeurig ergens neer en ik wikkel mezelf in doeken die ik gelukkig meegenomen heb. Een stroom van gedachten trekt voorbij, vooral praktisch van aard; Heb ik genoeg water bij me, is het niet te heet, is 2 uur niet veel te lang, is dit niet een beetje teveel bedacht allemaal. Maar al gauw neemt de activiteit van mijn gedachten af en zijn het mijn zintuigen die wakker worden. Ik beleef de weinige prikkels om me heen meer intens nu er weinig afleiding is. Een grote bromvlieg landt zoemend op mijn onderarm, mijn sjaal wappert vrolijk rond mijn gezicht, zweetdruppeltjes stromen langs mijn rug omlaag, zandkorrels knarsen tussen mijn tanden en de binnenkant van mijn oogleden is helderrood door de felle zon die onafgebroken schijnt.

Het voelt eerlijk gezegd een beetje geforceerd om zo middenin de woestijn in kleermakerszit in de brandende zon te zitten. Ik merk dat ik teveel mijn best aan het doen ben om in een ‘zen modus’ te komen. De stilte is oorverdovend. Mijn oren suizen na van een wereld waar altijd geluid lijkt te zijn. Of is het bloed dat ik door mijn aderen hoor stromen, kan het werkelijk zo stil zijn?

Opeens begint er diep in mijn keel een geluid te vibreren, met horten en stoten produceren mijn stembanden willekeurige klanken die elkaar als vanzelf lijken op te volgen. Er begint zelfs als een heus deuntje te klinken. Kleine kanttekening, ik zing niet, ik en mijn stembanden zitten gewoon niet zo op één lijn en had ik al genoemd dat er echt een mega blokkade op mijn keelchakra zit 😉 Ik ben geen nachtegaaltje zullen we maar zeggen.. Maar vandaag wel. Uit volle borst. En om dit nieuw geboren geluid uit mijn droge strot te vieren maak ik ook nog maar een vrolijk woestijndansje met mijn wapperende sjaal ter vermaak van twee dromedarissen die zonder haast voorbij sjokken.

Waar de eerste minuten voorbij leken te kruipen, zijn de twee uur uiteindelijk voorbij gevlogen! Zo snel als mijn voeten me kunnen dragen ren ik door het gloeiend hete zand terug naar ons nomaden tentenkamp waar al een heerlijke woestijnsoep klaarstaat voor de lunch.

Khalid Boukhima is al meer dan 5 jaar onze Happy Soul Travel agent in Marokko en inmiddels ook een dierbare vriend. Behalve een waanzinnig leuke en bezielde accommodatie in een Verstilde Oase nabij Marrakech heeft hij sinds kort ook zijn eigen kleinschalige nomaden tentenkamp in de Erg Chagaga woestijn nabij Zagora. Deze stille plek middenin de woestijn nodigt uit om stil te worden en je innerlijke stem opnieuw te horen. Om de drukke wereld even helemaal buiten te sluiten en opnieuw contact te maken met jezelf en de bijzondere wereld om je heen. Vanaf najaar 2018 kun je deze speciale woestijnreis boeken via Happy Soul Travel.