Soulplaces

Dromen. Draken. Doelen. Durgerdam.

Sabine van der Post – mindfulness trainster – bedacht het ‘BE-day’ concept. Een bewuste dag voor jezelf omdat je een patroon wilt doorbreken of bewust een nieuwe stap wilt zetten. Ze nodigde mij uit om deze speciale dag zelf te ervaren. Een programma gebaseerd op wetenschap en oude wijsheden om je te laten groeien in bewustzijn en in het houden van jezelf en van je leven. Dat lijkt mij wel wat. Just BE!

Ik wandel langs de haven van Durgerdam, mijn fijne woonplaats deze zomer. Bootjes deinen vrolijk op en neer in het water, zeilmasten zingen in de wind. Eén van de inspiratie kaarten uit de BE-Box heeft mij uitgenodigd om een wandeling te maken. Deze kaart beloofd mij dat ik een symbool zal tegen komen, maar ik hoef er niet naar op zoek. Het zal zich vanzelf aandienen. Maar het loslaten van deze belofte dat valt nog niet mee, mijn gedachten gaan als een razende te keer, is het misschien dat bloempje? Misschien dat aanplakbiljet? Oh jee straks komt er helemaal geen symbool, wat dan?! En dan opeens valt mijn oog op die ene boot. De boot met de naam Albatros. Voor mij staat de Albatros als symbool voor Nieuw-Zeeland, één van de weinige plekken waar deze vogel op het vaste land neerstrijkt om haar eieren te leggen. Nieuw-Zeeland, het land waar ik 4 jaar geleden mijn hart verloor. Is dit dan het symbool dat de belofte op de kaart bedoelde? Ja zie je wel, ik moet inderdaad naar Nieuw-Zeeland. Ik wist het! Ik word overspoeld met allerlei gedachten over de handelingen die ik moet nemen om deze droom te realiseren. Gevolgd door een grote golf van verdriet, angst, twijfel en paniek. Mijn keel knijpt samen, druk op m’n borst. Ik ga zitten op een bankje, even bijkomen.. Ademen, naar je buik, o ja. Pffff. En dan op datzelfde moment breekt de zon achter de wolken door, warme zonnestralen op mijn gezicht, mijn hart ontspant. Opeens zie ik daar het terugkerende patroon dat me telkens weer te grazen neemt. Het dient zich glashelder aan, omdat ik de tijd nam ruimte te creëren en met aandacht te observeren. Even uit te zoemen en opmerkzaam te zijn. Wow!

Continu ben ik bezig met bedenken wat er niet klopt, waar ik misschien liever zou zijn op dit moment, wanneer dit, als dat… Ik wil leren mijn aandacht te richten op wat er nu is. De bootjes die in de wind liggen te deinen, de was die aan de waslijn hangt te drogen, de prachtige zomer bloemen die in bloei staan, de koeien die in mijn achtertuin grazen. Het is al helemaal goed zoals het nu is. Ik hoef helemaal niet naar Nieuw-Zeeland, ik mag wanneer ik dat echt zou willen. Maar ik ben nu hier en dat is goed. Sterker nog, het is fantastisch! Beter dan ooit tevoren! Ik voel een grote glimlach vanuit mijn hart.

Ik loop door, voel me uitgeput door die heftige emoties die me steeds weer te pakken krijgen. Al wandelend denk ik aan wie ik straks de kaart moet geven, de tweede ‘opdracht’ tijdens deze wandeling. ‘Zeker niet aan een man, die kan daar toch niets mee.. nee liever een vrouw, misschien een wat oudere vrouw die niet zo blij kijkt, ja dat lijkt me een goed idee.’ Oordelen, verwachtingen en alvast invullen wat het beste zou zijn. ‘Oh daar fietste ze net langs, precies wie ik in gedachten had. Nou kans verkeken dus he balen. Hmm dan maar die jonge vrouw daar? Nu dan anders is ze voorbij. Ik durf niet goed, gedag zeggen, no problem maar een kaart geven…. Te laat. Ze komt weer terug lopen, ok nu dan. Mag ik je misschien deze kaart geven? Dit is mijn opdracht voor vandaag.’ (ja zeg stel dat ik deze kaart echt vanuit mezelf zou geven…) De kaart wordt heel positief ontvangen. “Wat leuk, dankjewel!” Ik voel me een klein verlegen meisje en loop gauw door.

Jeetje wat een toestanden allemaal, en dat op een vrije dag. Interessant en waardevol om eens echt de tijd te nemen om bewust te worden wat er zich van binnen allemaal afspeelt. Niet tijdens een meditatie stil zittend op een kussen, maar gewoon op een doordeweekse middag tijdens een wandelingetje niet ver van huis. Eigenlijk schrik ik een beetje van wat er allemaal – grotendeels onbewust – in me omgaat. Opeens lijkt het niet meer zo verwonderlijk dat ik me vaak in de war en vermoeid voel.

Ik kijk terug op een enorm inspirerende en soms ook confronterende dag. Ik voel me enorm aangemoedigd om meer aandacht en ontspanning uit te nodigen in mijn dagelijkse leven. De reis te maken van mijn hoofd naar mijn hart, zodat ik kan verwelkomen wat er zich aandient, diep kan ademen en volledig kan zijn met wat er op dit moment is. De bedachte concepten en verhalen met een gelijkmoedige mind bekijken zonder me er mee te identificeren. Met humor en een ontspannen houding.

Celebrate life, enjoy the journey!

Wil je zelf ook een BE-Day ervaren of deze cadeau geven aan iemand, dat kan! Lees hier meer over de mogelijkheden.